عروسک
می شد از بودن تو عالمی ترانه
ساخت
کهنه ها رو تازه کرد از تو یک بهانه ساخت
با تو می شد که صدام همه جارو
پر کنه
تا قیامت اسم ما قصه ها رو پر کنه
اما خیلی دیر دونستم تو فقط
عروسکی
کور و کر بازیچه باد مثل یه بادبادکی
دل سپردن به عروسک منو گم کرد تو
خودم
تو رو خیلی دیر شناختم وقتی که تموم شدم
نه یه دست رفیق دستام نه شریک
غم بودی
واسه حس کردن دردام خیلی خیلی کم بودی
توی شهر بی کسی هام تو رو از
دور می دیدم
تا رسیدم به تو افسوس به تباهی رسیدم
شهر بی عابر و خالی شهر تنهایی من بود
لحظه شناختن تو لحظه تموم شدن بود
مگه می شه از عروسک شعر عاشقونه ساخت
عاشق چیزی که نیست شدروی دریا خونه ساخت
زنگ حساب
صدای
رفتن من سرود اومدنت
چشمای من منتظره بریزه گل از دهنت
گلای پرپرمون رها شد توی کتاب
عطر تو پیچیده بازم تو دفتر مشق وحساب
رها بود عطر تنت تو راه مدرسمون
نگاهت زنگ حساب جواب مسئلمون
صدای جادوئی قصه هایی
تو این شبای تلخ بی صدایی
نسیم صبح سحر چکید از چشم ترت
هنوزم پشت دره نگاه بی خبرت
چه ساده بودی شب آشنایی
پر از حدیث روشن رهایی
صدای رفتن من سرود اومدنت
چشمای من منتظره بریزه گل از دهنت
گلای پرپرمون رها شد توی کتاب
عطر تو پیچیده بازم تو دفتر مشق وحساب
بیا ببخش همه گناهم
تو این سفر تو بشو زاد راهم
سرود صبح و بریز تو گوشم
که شعر شب
باز سر زد از نگاهم
صدای رفتن من سرود اومدنت
چشمای من منتظره بریزه گل از دهنت
گلای پرپرمون رها شد توی کتاب
عطر تو پیچیده بازم تو دفتر مشق وحساب
شازده خانوم
دو
تا دستام مرکبی
تموم شعرام خط خطی
پیش شما شازده خانوم
منم فقیر پا پتی
غرور رو بردار و ببر
دلم میگه دلم میگه
غلامی رو به جون بخر
دلم میگه دلم میگه
شازده خانوم قابل باشم
باید بگم به شعر من
خوش آمدی خوش آمدی خوش آمدی
شازده خانوم چه خاکی و چه بی ریا
به منزل خود آمدی خود آمدی خود آمدی
عجب عجب چه رند و چه بلا شده دل پدر سوخته ام
باور کنین زشوقتون اشکی شده چشم به در دوخته ام
فرصت بدین عاشقیمو خدمتتون عرض می کنم
واسه فرار از خودم دو پا دارم دوپا دیگه قرض می کنم
شازده خانوم قابل باشم باید بگم به شعر من
خوش آمدی خوش آمدی خوش آمدی
شازده خانوم چه خاکی و چه بی ریا
به منزل خود آمدی خود آمدی خود آمدی
شهبانو
در کاخ پادشاهی,در پای تخت شاهی
در شب میلاد نور,در قحطی سیاهی
با مهر آریایی,مهربان بانو شدی
مادر ملتی با,نام شهبانو شدی
ای مادر گرامی,همسر مرد نامی
رنجی که برده ای تو,نداره التیامی
نه وقت بار عامی,نه فرصت سلامی
از این همه مصیبت,نمیشه گفت کلامی
مهر آفرین گلبانو,ای نازنین شهبانو
خونه را خاک گرفته,از بیکسی تا زانو
مهر آفرین گلبانو,ای نازنین شهبانو
خونه را خاک گرفته,از بیکسی تا زانو
شکوه تخت جمشید تاراج آشنا شد
آیه تخت کوروش چوبه دار ما شد
پرچم شیر و خورشید بی یال و دم رها شد
جهنمی به نام دین خدا به پا شد
رنج زیادی بردیم,از دنیا ضربه خوردیم
افتادیم از بزرگی,اما هنوز نمردیم
زنده به عشق یاریم,تشنه کارزاریم
ما امتداد سبز,دوباره بهاریم
مهر آفرین گلبانو,ای نازنین شهبانو
خونه را خاک گرفته,از بیکسی تا زانو
در سرزمین خورشید,اگر که روشنی نیست
مثل تو عاشق مهر,تو قصر عشق زنی نیست
رو خط سرنوشت,هر دوی ما نوشته
شکسته ها شکسته,گذشته ها گذشته
تا وقتی که به دلها,نوید عشق میدی
وقتی تو را میبینیم,لبالب از امیدیم
میگذریم از سیاهی,پا میذاریم تو راهی
که میرسه به مرز,ایران پادشاهی
مهر آفرین گلبانو,ای نازنین شهبانو
خونه را خاک گرفته,از بیکسی تا زانو
مهر آفرین گلبانو,ای نازنین شهبانو
مهر آفرین گلبانو,ای نازنین شهبانو.
گل حسرت
مرا
زیبا پرستی داده عشق و داده مستی
رنج هستی برده از یادم
ندارم ترسی از غم
تا که هر دم می رسد عشقش به فریادم
ندارم ترسی از غم
تا که هر دم می رسد عشقش به فریادم
چو او را می پرستم درکنار هر که هستم
نقش سنگم سرد و خاموشم
بغیر از یاد او هر یاد دیگر در جهان گشته فراموشم
بغیر از یاد او هر یاد دیگر در جهان گشته فراموشم
تو آنی خدایا که دانی خدایا
کسی که در
همه وجودم بود ز یاد او نشانی
نکرده یکدم از محبت به من نگاه مهربانی
مرا زیبا پرستی داده عشق و داده مستی
رنج هستی برده از یادم
ندارم ترسی از غم
تا که هر دم می رسد عشقش به فریادم
ندارم ترسی از غم
تا که هر دم می رسد عشقش به فریادم
چو او را می پرستم درکنار هر که هستم
نقش سنگم سرد و خاموشم
بغیر از یاد او هر یاد دیگر در جهان گشته فراموشم
بغیر از یاد او هر یاد دیگر در جهان گشته فراموشم
بغیر از یاد او هر یاد دیگر در جهان گشته فراموشم